ابوالقاسم یعقوبی؛ سحر خلیل پور
چکیده
امید نقش کلیدی در اعمال و رفتار آدمی دارد، استعدادها را شکوفا می‌سازد، اعتماد به نفس را زیاد می‌کند و آینده را روشنی می‌بخشد. هدف این پژوهش، بررسی اثر القای خلق مثبت بر افزایش امید در بین دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا همدان بود. تعداد 45 دانشجو که نمره پایین‌تری در پرسشنامه امید کسب کرده بودند، به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (دو ...
بیشتر
امید نقش کلیدی در اعمال و رفتار آدمی دارد، استعدادها را شکوفا می‌سازد، اعتماد به نفس را زیاد می‌کند و آینده را روشنی می‌بخشد. هدف این پژوهش، بررسی اثر القای خلق مثبت بر افزایش امید در بین دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا همدان بود. تعداد 45 دانشجو که نمره پایین‌تری در پرسشنامه امید کسب کرده بودند، به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش "خلق مثبت و تصویر سازی ذهنی" و گواه) گمارده شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس بررسی شدند. نتایج بهدستآمده نشان دادند روش القای خلق مثبت به شیوۀ تصویرسازی ذهنی و به شیوه خواندن جملات مثبت به‌طور معنیداری باعث افزایش میزان امید در دانشجویان می‌شود. با توجه به یافته‌های پژوهش، روش القای خلق مثبت (تصویر سازی ذهنی و جملات مثبت) در افزایش امید دانشجویان مؤثر است؛ درنتیجه، می‌توان از این روش در افزایش امید در بین دانشجویان بهره برد.
مرضیه حقایقی؛ علی مقدم‌زاده
چکیده
با توجه به اهمیت بهزیستی روانشناختی بر سلامت روانی و جسمانی افراد و اثرات مخرب احساس تنهایی بر بهزیستی روانشناختی، این مطالعه به بررسی نقش میانجیگری ذهن‌آگاهی در رابطۀ بین احساس تنهایی و بهزیستی روانشناختی پرداخته است. همچنین، در این مطالعه نقش جنسیت در تعامل بین ذهن‌آگاهی و بهزیستی روانشناختی بررسی شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی ...
بیشتر
با توجه به اهمیت بهزیستی روانشناختی بر سلامت روانی و جسمانی افراد و اثرات مخرب احساس تنهایی بر بهزیستی روانشناختی، این مطالعه به بررسی نقش میانجیگری ذهن‌آگاهی در رابطۀ بین احساس تنهایی و بهزیستی روانشناختی پرداخته است. همچنین، در این مطالعه نقش جنسیت در تعامل بین ذهن‌آگاهی و بهزیستی روانشناختی بررسی شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که در بستر اینترنت انجام شد و تحلیل‌ها از نوع تحلیل رگرسیون تعدیلگری بود. نمونه‌ای شامل 412 بزرگسال علاوه بر ارائه اطلاعات جمعیت‌شناختی شامل سن و جنسیت، سه پرسشنامه شامل مقیاس احساس تنهایی، نسخه کوتاه بهزیستی روانشناختی و مقیاس ذهن‌آگاهی را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند 48% از واریانس بهزیستی روانشناختی در مدل ارئه‌شده تبیین می‌شود. تمامی اثرات مستقیم شامل اثر احساس تنهایی بر بهزیستی روانشناختی، اثر احساس تنهایی بر ذهن‌آگاهی و اثر مستقیم ذهن‌آگاهی بر بهزیستی روانشناختی معنادار بود. همچنین، اثر غیرمستقیم احساس تنهایی بر بهزیستی روانشناختی ازطریق ذهن‌آگاهی معنادار بود. به عبارتی، ذهن‌آگاهی نقش میانجیگری در تأثیر بین احساس تنهایی و بهزیستی روانشناختی دارد. احساس تنهایی با کاهش ذهن‌آگاهی به کاهش بهزیستی روانشناختی افراد منجر می‌شود. نتایج نقش تعدیلگری جنسیت در اثر ذهن‌آگاهی بر بهزیستی روانشناختی را تأیید کردند؛ به طوری که تأثیر ذهن‌آگاهی بر بهزیستی روانشناختی در میان زنان شدت بیشتری داشت. یافته‌های این مطالعه برای ایجاد راهکاری در جهت کاهش اثرات مخرب احساس تنهایی بر بهزیستی روانشناختی قابل بهره‌وری است.
سید علیرضا سید ابراهیمی؛ علی یزدخواستی
چکیده
این پژهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مثبت‌نگری بر رضایت زناشویی و بهزیستی روانی در زنان متأهل بسیجی شهرستان آران و بیدگل انجام شد. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه با گروه گواه بود. تعداد 28 زن متأهل به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه 14نفری آزمایش و 14 ...
بیشتر
این پژهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مثبت‌نگری بر رضایت زناشویی و بهزیستی روانی در زنان متأهل بسیجی شهرستان آران و بیدگل انجام شد. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه با گروه گواه بود. تعداد 28 زن متأهل به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه 14نفری آزمایش و 14 نفری کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامههای رضایت زناشویی و بهزیستی روانشناختی بود. آموزش گروهی مثبت‌نگری برای گروه آزمایش در 8 جلسه یکساعته به اجرا گذاشته شد و در پایان مداخلات آموزشی و بعد از سهماه در مرحله پیگیری، هر دو گروه مجدداً با پرسشنامههای پژوهش ارزیابی شدند. داده‌ها ازطریق تحلیل کواریانس تکمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان دادند آموزش مثبت‌نگری بر نمرات رضایت زناشویی زنان متأهل تأثیر مثبت داشته و این تأثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است؛ اما آموزش مثبت‌نگری بر نمرات بهزیستی روانی زنان متأهل تأثیر نداشته است؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود درمانگران در مراکز مشاوره ازدواج، از این برنامه آموزشی برای بهبود رضایت زناشویی مراجعان بهره ببرند.
سمیرا صحراگرد فرجی؛ همایون هارون رشیدی؛ کبری کاظمیان مقدم
چکیده
یکی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات نظام‌های آموزشی، افت تحصیلی است که آثار ناگواری از لحاظ مالی و نگرشی بر نظام آموزشی، خانواده و دانش‌آموزان به‌جای می‌گذارد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مثبت‌نگر بر باورهای انگیزشی دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دارای افت عملکرد تحصیلی انجام شد. طرح پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون ...
بیشتر
یکی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات نظام‌های آموزشی، افت تحصیلی است که آثار ناگواری از لحاظ مالی و نگرشی بر نظام آموزشی، خانواده و دانش‌آموزان به‌جای می‌گذارد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مثبت‌نگر بر باورهای انگیزشی دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دارای افت عملکرد تحصیلی انجام شد. طرح پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از دانش‌آموزان پسر دارای افت‌تحصیلی مدارس شهر دزفول در سال تحصیلی 1399-1398 بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را طی دو ماه و نیم در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند. پرسشنامۀ استفاده‌شده، راهبردهای خودانگیخته یادگیری بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند بین گروههای آزمایش و کنترل ازنظر باورهای انگیزشی تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، مداخلۀ مثبت‌نگر باعث افزایش خودکارآمدی و ارزش‌گذاری درونی و کاهش اضطراب امتحان در مراحل پس‌آزمون و پیگیری شد. منطبق با یافته‌های پژوهش حاضر، مداخله مثبت‌نگر به‌عنوان یک روش کارا برای افزایش خودکارآمدی، ارزش‌گذاری درونی و کاهش اضطراب امتحان که همگی از زیرمؤلفه‌های باورهای انگیزشی هستند، در دانش‌آموزان دارای افت تحصیلی پیشنهاد می‌شود.
فاطمه فولادی؛ سمیه پوراحسان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مثبت‌نگر بر تحمل‌پریشانی و راهبردهای مقابله‌ای در دختران نوجوان بی‌سرپرست شهر تهران انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و پیگیری بود. از میان 85 نفر از دختران در مرکز نگهداری، تعداد 30 دختر بین 17-12 سال به روش دردسترس انتخاب شدند و به‌صورت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مثبت‌نگر بر تحمل‌پریشانی و راهبردهای مقابله‌ای در دختران نوجوان بی‌سرپرست شهر تهران انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و پیگیری بود. از میان 85 نفر از دختران در مرکز نگهداری، تعداد 30 دختر بین 17-12 سال به روش دردسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). در این پژوهش از مقیاس تحمل‌پریشانی، پرسشنامۀ راهبردهای مقابله‌ای و بستۀ آموزش مثبت‌نگر استفاده شد. در ابتدا از کل افراد نمونه، پیش‌آزمون گرفته شد و سپس افراد گروه آزمایش در طی 8 جلسه 2 ساعته، آموزش گروهی مثبت‌نگر را آغاز کردند؛ اما بر گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایان مداخله هر دو گروه به‌وسیلۀ پس‌آزمون مقایسه شدند. همچنین، به‌منظور پیگیری، هر دو گروه پس از 2 ماه به پرسشنامههای مذکور پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج حاکی از تأثیر معنادار آموزش مثبت‌نگر بر افزایش تحمل‌پریشانی و راهبردهای مقابله‌ای در مقایسه با گروه کنترل در نوجوانان دختر بی‌سرپرست بود. همچنین، در مرحلۀ پیگیری بین دو گروه نتایج پایداری مشاهده شد.
طاهره گلستانی بخت؛ انسیه بابایی؛ شبنم مستعد حصاری
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت بر افزایش خردمندی، تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری شناختی دانشجویان بود. طرح پژوهش، شبه‌آزمایشی با بهره‌گیری از پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام‌نور در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و به‌طور ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت بر افزایش خردمندی، تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری شناختی دانشجویان بود. طرح پژوهش، شبه‌آزمایشی با بهره‌گیری از پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام‌نور در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. ابتدا در مرحلۀ پیش‌آزمون، هر دو گروه به پرسشنامههای خردمندی، تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری شناختی پاسخ دادند، سپس آموزش روانشناسی‌مثبت‌نگر در 14 جلسه 60 دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا شد و بعد از پایان دوره برای مرتبه دوم (به‌عنوان پس‌آزمون) و پس از دو ماه برای مرتبه سوم (به‌عنوان پیگیری) هر دو گروه به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان دادند آموزش روانشناسی مثبت تغییرات پایداری در خردمندی، میزان تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری شناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس‌آزمون ایجاد می‌کند و این تأثیر در مرحلۀ پیگیری نیز پایدار است. با توجه به نتایج پژوهش، از روش آموزش روانشناسی مثبت برای بهبود خردمندی، تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری شناختی استفاده می‌شود.
)
