دوره 3، شماره 4 ، زمستان 1396، صفحه 0-0
مریم امامی؛ قاسم عسکری زاده؛ مسعود فضیلت پور
چکیده
سرطان پستان شایعترین سرطان زنان است که بر جنبههای مختلف روانشناختی فرد اثر میگذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوۀ شناختی – رفتاری بر تابآوری و امیدواری زنان مبتلا به سرطان پستان بود. این پژوهش ازجمله طرحهای نیمهآزمایشی پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل و دورۀ پیگیری بود. 30 نفر از زنان مبتلا ...
بیشتر
سرطان پستان شایعترین سرطان زنان است که بر جنبههای مختلف روانشناختی فرد اثر میگذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوۀ شناختی – رفتاری بر تابآوری و امیدواری زنان مبتلا به سرطان پستان بود. این پژوهش ازجمله طرحهای نیمهآزمایشی پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل و دورۀ پیگیری بود. 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعهکننده به انجمن حمایت از بیماران سرطانی یاس کرمان به شیوۀ نمونهگیری دردسترس در تابستان سال 1394 انتخاب شدند. بیماران بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس 30 نفر پرسشنامۀ تابآوری کانر و دیویدسون و پرسشنامۀ امیدواری اشنایدر را تکمیل کردند. گروه آزمایش در 10 جلسۀ 90 دقیقهای مشاورۀ گروهی شرکت کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. هر دو گروه پس از خاتمۀ جلسات درمانی و دورۀ پیگیری یک ماهه مجدداً ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دادند گروه درمانی شناختی – رفتاری مدیریت استرس سبب افزایش میزان تابآوری و امیدواری در گروه آزمایش شده است. پیگیری یک ماهه، نتایج بهدستآمده در دو گروه را تأیید کرد. با توجه به تأثیر آموزش مداخله بر افزایش تابآوری و امیدواری زنان مبتلا به سرطان پستان، بهکارگیری فنون شناختی – رفتاری در کنار درمانهای پزشکی میتواند در درمان این بیماران مؤثر باشد.
پرویز عسگری؛ اعظم خیاطی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر شدت درد، استرس ادراکشده و شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز بود. درمجموع، 30 نوجوان مبتلا به لوسمی با روش نمونهگیری دردسترس، انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر شدت درد، استرس ادراکشده و شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز بود. درمجموع، 30 نوجوان مبتلا به لوسمی با روش نمونهگیری دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، تخصیص یافتند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامۀ شدت درد مک گیل، مقیاس استرس ادراکشده و پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد استفاده شد. پس از تشکیل گروهها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیشآزمون از هر دو گروه، افراد گروه آزمایش 12جلسه موسیقیدرمانی شدند و گروه کنترل، مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله، روی دو گروه، پسآزمون و پس از 30 روز، آزمون پیگیری انجام شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و یکراهه نشان داد که موسیقیدرمانی بر کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی مؤثر بود؛ در حالی که این نتایج در مرحلۀ پیگیری، معنادار نشد و موسیقیدرمانی اثرات پایداری بر کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی نداشت. با توجه به این نتایج، موسیقیدرمانی میتواند در کوتاهمدت شیوۀ درمانی برای کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی باشد.
صدیقه فرخی؛ فاطمه رضایی؛ سیمین غلامرضایی
چکیده
یکی از مشکلات سلامتی، دردهای مزمناند که علاوه بر عوامل فیزولوژیکی، عوامل روانشناختی نیز نقش مهمی در تداوم آن دارند. هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش خوددلسوزی شناختی بر اجتناب تجربهای و همجوشی شناختی بیماران مبتلا به درد مزمن بود. طرح این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا ...
بیشتر
یکی از مشکلات سلامتی، دردهای مزمناند که علاوه بر عوامل فیزولوژیکی، عوامل روانشناختی نیز نقش مهمی در تداوم آن دارند. هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش خوددلسوزی شناختی بر اجتناب تجربهای و همجوشی شناختی بیماران مبتلا به درد مزمن بود. طرح این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعهکننده به مراکز درمانی شهر خرمآباد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. سپس 30 نفر پرسشنامۀ پذیرش و عمل (باوند و همکاران) و همجوشی شناختی (گیلاندرز و همکاران) را با عنوان پیشآزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش در 8 جلسه 1 ساعتۀ مشاورۀ گروهی شرکت کردند و گروه گواه مداخلهای دریافت نکردند و هر دو گروه پس از خاتمۀ جلسات درمانی پرسشنامههای مذکور را بهعنوان پسآزمون تکمیل کردند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دادند آموزش خوددلسوزیِ شناختی سبب کاهش اجتناب تجربهای و همجوشی شناختی و به تبع آن، کاهش درد مزمن در گروه آزمایش شده است.
زهرا آرامی؛ طیبه شریفی؛ احمد غضنفری؛ احمد عابدی؛ محمد قاسمی پیر بلوطی
چکیده
هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی برنامۀ مثبتاندیشی فردریکسون و برنامۀ تغییر ذهنیت دوئیک بر اضطراب امتحان دانشآموزان دختر تیزهوش پایه نهم شهر اصفهان بود. روش این تحقیق آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود .جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر تیزهوش پایه نهم شهراصفهان بودکه درسال تحصیلی 1396-1395 ...
بیشتر
هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی برنامۀ مثبتاندیشی فردریکسون و برنامۀ تغییر ذهنیت دوئیک بر اضطراب امتحان دانشآموزان دختر تیزهوش پایه نهم شهر اصفهان بود. روش این تحقیق آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود .جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر تیزهوش پایه نهم شهراصفهان بودکه درسال تحصیلی 1396-1395 مشغول به تحصیل بودند و تعداد آنها 450 نفر بود. در ابتدا غربالگری انجام شد و از جامعۀ آماری تعداد 45 نفر از دانشآموزان مضطرب که براساس پرسشنامه اضطراب امتحان نمرات بالاتری کسب کردند انتخاب و سپس به روش نمونهگیری تصادفی ساده به دو گروه آزمایشی (15 نفر در گروه آموزش مثبت اندیشی فردریکسون و 15 نفر در گروه آموزش برنامه تغییر ذهنیت دوئیک) و کنترل(15 نفر)جایگزین شدند. آزمودنیهای جایگزین شده در گروه آزمایش مثبتاندیشی فردریکسون 8 جلسه و آزمودنیهای گروه آزمایش تغییر ذهنیت دوئیک نیز 8 جلسه آموزش دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. تمامی شرکتکنندگان پرسشنامه اضطراب امتحان اهوازرا در پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری ششماهه تکمیل کردند. برای آزمون فرضیههای پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. یافتهها نشان داد که آموزش مثبتاندیشی فردریکسون بر اضطراب امتحان دانش آموزان تاثیر معنی داری ندارد. ولی در میزان اضطراب امتحان، دو گروه برنامۀ تغییر ذهنیت دوئیک، مثبتاندیشی فردریکسون و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که گروه تغییر ذهنیت دوئیک از اضطراب کمتری برخوردار بودند. با استفاده از برنامۀ تغییر ذهنیت دوئیک میتوان اضطراب امتحان را در دانشآموزان تیزهوش کاهش دادکه این امر نیز بهنوبۀ خود میتواند موجب افزایش کارآمدی و پیشرفت مناسب این گروه از دانشآموزان شود.
مهری بلوچی بیدختی؛ افروز موسوی؛ مهدی مشکی؛ محمود پناهی شهری
چکیده
کانون کنترل سلامت، میزان باور و اعتقاد فرد به این امر است که سلامت او در کنترل عوامل درونی یا بیرونی است. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی نقش خوشبینی و ذهنآگاهی بهعنوان دو مؤلفۀ روانشناختی بر کانون کنترل سلامت در زنان صورت گرفت. این پژوهش، مطالعۀ همبستگی توصیفی بود و آزمودنیها شامل صد و شصت نفر از زنان مراجعهکننده به مراکز بهداشت ...
بیشتر
کانون کنترل سلامت، میزان باور و اعتقاد فرد به این امر است که سلامت او در کنترل عوامل درونی یا بیرونی است. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی نقش خوشبینی و ذهنآگاهی بهعنوان دو مؤلفۀ روانشناختی بر کانون کنترل سلامت در زنان صورت گرفت. این پژوهش، مطالعۀ همبستگی توصیفی بود و آزمودنیها شامل صد و شصت نفر از زنان مراجعهکننده به مراکز بهداشت شهرستان گناباد بودند که با روش سهمیهای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامۀ بازنگریشدۀ جهتگیری زندگی، پنجوجهی ذهنآگاهی و کانون کنترل سلامت را پاسخ دادند. براساس یافتهها، بین خوشبینی و کانون کنترل سلامت درونی رابطۀ مثبت و معنیداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون گامبهگام نیز نشان دادند عمل با آگاهی، 25 درصد از تغییرات کانون کنترل بیرونی سلامت را بهصورت منفی تبیین میکند و خوشبینی و غیرقضاوتی بودن نیز قادر به تبیین 6 درصد واریانس کنترل درونی سلامت بهصورت مثبت بودهاند؛ بنابراین، خوشبینی و ذهنآگاهی باعث افزایش کنترل درونی سلامت و کاهش کنترل بیرونی سلامت در زنان میشود.
محمد یزدانی؛ مریم اسماعیلی؛ کوروش نامداری
چکیده
افسردگی اختلالی رایج در دوره نوجوانی و از شایعترین متغیرهای موثر بر افسردگی خودشفقتورزی است. با توجه به اثربخشی درمانهای موج سوم مانند ذهنآگاهی و روانشناسی مثبتنگر در اختلال افسردگی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ آموزشی ذهنآگاهی مثبت بر خودشفقتورزی در نوجوانان پسر دارای نشانههای افسردگی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش ...
بیشتر
افسردگی اختلالی رایج در دوره نوجوانی و از شایعترین متغیرهای موثر بر افسردگی خودشفقتورزی است. با توجه به اثربخشی درمانهای موج سوم مانند ذهنآگاهی و روانشناسی مثبتنگر در اختلال افسردگی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ آموزشی ذهنآگاهی مثبت بر خودشفقتورزی در نوجوانان پسر دارای نشانههای افسردگی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش از نوع شبهآزمایشی به شیوۀ پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان دانشآموزان پسر دورۀ دوم دبیرستانهای شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-95، براساس روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای40 نفر با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از مقیاس افسردگی بک - نسخۀ دوم انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آموزش برنامۀ ذهنآگاهی مثبت برای گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای برگزار شد. آزمودنیها با مقیاس خودشفقتورزی و مقیاس افسردگی بک ارزیابی شدند. دادهها ازطریق آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تحلیل شدند. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش ذهنآگاهی مثبت بر ابعاد مهربانی با خود، منزویسازی و بزرگنمایی در مراحل پسآزمون و پیگیری بود؛ اما در بُعد احساسات مشترک انسانی و ذهنآگاهی تنها در مرحلۀ پیگیری معنادار بود. براساس یافتههای پژوهش میتوان بیان کرد برنامۀذهنآگاهی مثبت در بهبود ابعاد خودشفقتورزی در دانشآموزان دارای نشانههای افسردگی مؤثر بود.