مرجان رضوانی؛ ایلناز سجادیان
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین نقش میانجی شفقت خود در تأثیر ویژگی‌های شخصیتی بر عملکردهای روانشناختی مثبت در دانشجویان دختر شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع علّی بود. بدین منظور از بین کلیه دانشجویان دختر دانشگاه‌های استان اصفهان، علوم پزشکی اصفهان و آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) که در نیمسال دوم تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین نقش میانجی شفقت خود در تأثیر ویژگی‌های شخصیتی بر عملکردهای روانشناختی مثبت در دانشجویان دختر شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع علّی بود. بدین منظور از بین کلیه دانشجویان دختر دانشگاه‌های استان اصفهان، علوم پزشکی اصفهان و آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) که در نیمسال دوم تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند، تعداد 378 نفر بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کوهن و همکاران به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای مبتنی بر سهم انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه‌های ویژگی‌های شخصیتی نئو کاستا و مک کری، شفقت خود نف، شادمانی ذهنی لپر و لیبومیرسکی، خوشبینی شییر و کارور، خردمندی آردلت و عاطفه مثبت واتسون، کلارک و تلگن پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که شفقت خود، نقش میانجی در تأثیر ویژگی‌های شخصیتی روان نژندی و برونگرایی بر عملکردهای روانشناختی مثبت دارد. نتایج این پژوهش میتواند به مدیران دانشگاهها در پیشبرد برنامه های آموزشی در راستای افزایش شفقت خود و عملکردهای روانشناختی مثبت در دانشجویان و بهبود عملکرد تحصیلی آنان، کمک کند.
سهیلا یعقوبی؛ ناهید اکرمی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش شفقت خود در پیش‌بینی بخشایشگری و همدلی در جوانان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 250 نفر از جوانان 18 تا 30 ساله که به مراکز فرهنگی و عمومی شهر اصفهان مراجعه نموده بودند، به شیوه تصادفی چند مرحله‌ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های شفقت خود، بخشایشگری و واکنش‌های بین ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش شفقت خود در پیش‌بینی بخشایشگری و همدلی در جوانان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 250 نفر از جوانان 18 تا 30 ساله که به مراکز فرهنگی و عمومی شهر اصفهان مراجعه نموده بودند، به شیوه تصادفی چند مرحله‌ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های شفقت خود، بخشایشگری و واکنش‌های بین فردی پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. شفقت خود با بخشایشگری و دیدگاهگیری به طور مثبت و با ناراحتی شخصی به طور منفی مرتبط بود، ولی با توجه همدلانه در زنان همبستگی معناداری نداشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نیز آشکار کرد که شفقت خود میتواند در مردان و زنان واریانس بخشایشگری، دیدگاهگیری، ناراحتی شخصی و توجه همدلانه را پیش‌بینی کند. بر اساس نتایج این پژوهش، شفقت خود ویژگی مثبتی است که در صورت افزایش آن، توانایی بخشایشگری و اخذ دیدگاه دیگران افزایش مییابد و افراد ناراحتی هیجانی کمتری را تجربه میکنند.
