پرویز عسگری؛ اعظم خیاطی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر شدت درد، استرس ادراکشده و شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز بود. درمجموع، 30 نوجوان مبتلا به لوسمی با روش نمونهگیری دردسترس، انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر شدت درد، استرس ادراکشده و شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز بود. درمجموع، 30 نوجوان مبتلا به لوسمی با روش نمونهگیری دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، تخصیص یافتند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامۀ شدت درد مک گیل، مقیاس استرس ادراکشده و پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد استفاده شد. پس از تشکیل گروهها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیشآزمون از هر دو گروه، افراد گروه آزمایش 12جلسه موسیقیدرمانی شدند و گروه کنترل، مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله، روی دو گروه، پسآزمون و پس از 30 روز، آزمون پیگیری انجام شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و یکراهه نشان داد که موسیقیدرمانی بر کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی مؤثر بود؛ در حالی که این نتایج در مرحلۀ پیگیری، معنادار نشد و موسیقیدرمانی اثرات پایداری بر کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی نداشت. با توجه به این نتایج، موسیقیدرمانی میتواند در کوتاهمدت شیوۀ درمانی برای کاهش شدت درد و استرس ادراکشده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی باشد.