نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایرانن
2 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The research was examined the effect of moral intelligence and mental health on happiness of students using descriptive and correlational method. Two hundred and twenty-six students were selected through stratified random sampling method from postgraduate students at Bu Ali Sina University. Lennick and Kiel’s Ethical characteristics questionnaire, Goldberg’s Mental Health Inventory and Oxford Happiness Questionnaire were used to gather the data. The data was analyzed by Pearson correlation coefficient test and path analysis through. The findings showed that the direct effect of both moral intelligence and mental health on happiness were positive and statistically significant. Also, direct effect Moral intelligence on mental health was positive and significant. Furthermore, the indirect effect of moral intelligence on happiness through mediating role of mental health was significant. According to the results, it can be suggested that happiness in university students can be enhanced by planning on moral intelligence
کلیدواژه‌ها [English]
اصفهانی اصل، م. و مهدی‌پور، م. (1390). مقایسه سلامت عمومی، منبع کنترل، انگیزه پیشرفت و خود اثربخشی در پزشکان زن و مرد. فصلنامه علمی پژوهشی یافته‌های نو در روانشناسی، 5(14)، 34-24.
امیدیان، م. (1388). بررسی وضعیت سلامت عمومی و شادمانی در دانشحویان دانشگاه یزد. فصلنامه مطالعات تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، 10(1)، 116-102.
امینی، م. و رحیمی، ح. (1394). بررسی وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان دانشکدة مهندسی دانشگاه کاشان. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 17(66)، 16-1.
بوستانی کوشکی، س. (1394). نقش واسطه‌گری تاب‌آوری در رابطه هوش اخلاقی ،هوش هیجانی، باورهای هوشی با شادکامی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
بیان‌زاده، س. ا.، زمانی منفرد، ا. و حیدری پهلویان، ا. (1386). بررسی وضعیت سلامت روانی و منبع کنترل کارکنان یک مجتمع صنعتی. فصلنامه اندیشه و رفتار، 4(4)، 29-20.
جهانیان، ر.، ساعی ارسی، ا. و طیبا، م. (1392). بررسی وضعیت هوش اخلاقی و ابعاد و مؤلفه‌های آن در دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه خوارزمی). فصلنامه علوم رفتاری، 5(15)، 72-55.
حسنی، م.، شهودی، م. و میرقاسمی، س. ج. (1395). بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و خودکارآمدی با بهزیستی روانشناختی در میان فرزندان شهید، جانباز و ایثارگر دانشگاه ارومیه. فصلنامه اخلاق زیستی، 6(19)، 185-162.
خدابخشی، ش.، رحیمی کیا، ا. و جعفری، ح. (1393). شناسایی رابطه بین هوش معنوی و سلامت روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان. نشریه یافته، 16(1)، 65-58.
خسروی، ز. و چراغ‌ملایی، ل. (1391). بررسی مقایسه‌ای تعهد اجتماعی، شادمانی و سلامت روان در دانش‌آموزان و دانشجویان با تاکید بر عامل جنسیت. فصلنامه مطالعات زنان، 10(1)، 36-7.
ربانی خوراسگانی، ر.، ربانی، ع.، عابدی، م.ر. و گنجی، م. (1386). فرهنگ و شادی: رویکردی نظری و تجربی در زندگی روزمره سرپرستان خانوار در شهر اصفهان. مجله مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 3(8)، 78 -41.
رجبی، م. ، صارمی، ع. ا. و بیاضی، م. ح. (1391). ارتباط بین الگوهای مقابله دینی با سلامت روانی و شادکامی. مجله روانشناسی تحولی، 8 (32)، 371-363.
صالحی، ل.، سلیمانی‌زاده، ل.، باقری‌یزدی، س.ع. و عباس‌زاده، ع. (1386). رابطه بین اعتقادات مذهبی و منبع کنترل با سلامت روان دانش‌آموزان. مجله دانشگاه علوم پزشکی قزوین، 11(1)، 10-1.
عباس‌زاده، م.، علیزاده اقدم، م.ب.، کوهی، ک. و علی‌پور، پ. (1392). انواع سرمایه‌ها، حلقه مفقوده در تبین شادکامی دانشجویان (دانشجویان دانشگاه تبریز). فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، 13(51)، 244-215.
علی‌پور، ا. و نوربالا، ا. ع. (1387). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه‌های تهران. فصلنامه اندیشه و رفتار، 5(1و2)، 65-55.
عناصری، م. (1386). رابطه بین سلامت روان و شادکامی دانشجویان دختر و پسر. نشریه اندیشه و رفتار، 2(6)، 84-75.
فتاحی، ر.، نشاط دوست، ح.ط.، ربیعی، م. و شریفی، ا. (1390). بررسی رابطه بین شادمانی و گرایش‌های معنوی در دانشجویان دانشگاه اصفهان. دو فصلنامه علمی – پژوهشی مطالعات اسلام و روانشناسی، 5(8)، 98-85.
میزان، س.(1393). رابطه بین هوش اخلاقی با شادکامی و خودتنظیمی در دانشجویان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
نادی، م. ع. و لبکی، ب. (1394). الگوی ساختاری تأثیر شدت تخطی‌ها، همدلی، احساس گناه و شرمساری. پژوهش نامه روانشناسی مثبت، 1(2)، 98-81.
نشاط دوست، ح. ط.، کلانتری، م.، مهرابی، ح. ع.، پالاهنگ، ح.، نوری، ن. و سلطانی، ا. (1388). تعیین عوامل مؤثر در شادکامی کارکنان شرکت فولاد مبارکه، مجله جامعه‌شناسی کاربردی، 20(1)، 118-105.
Argyle, M., Martin, M. & Lu, L. (1995). Testing for stress and happiness: The role of social and cognitive factors. In C.D. Spielberger & I.G. Sarason (Eds.). stress and emotion, Washington, DC: Taylor & Francis.
Borba, M. (2005). The step-by–step plan to building moral intelligence http://www. micheleborba.com/Pages/7virtues.htm
Di norcia, V. (2011). Darwin on Moral Intelligence. Available at: Dinorcia.net/ pdfs /DiNor cia Darwin On MoralIntelligence 2010. pdf.
Goldberg, DP. & Hillier, VF. (1979). A scaled version of general health questionnaire. Psychological Medicine, 9(2), 131-145.
Horgan, A. & Sweeney, J. (2010). Young students’ use of the Internet for mentalhealth information and support. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 17, 117–123.
Jayasvasti, K. (2005). Happiness and related factors in pregnant women, deparyment of psychiatry, faculty of mediene. Bangkok, Thailand: Chulalongkorn University.
Kline، R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
Lennick, D. & Kiel, F. (2011). Moral Intelligence. Enhancing Business Performance and Leadership Success, 16(1). 26-35.
Narvaez, D. (2010). The emotional foundations of high moral intelligence. New Directions for Child and Adolescent Development, 129, 77-94.
Olfson M., Marcus, SC., Druss, B., Elinson, L., Tanielian, T. & Pincus, H. A. (2002). National trends in the outpatient treatment of depression. Journal of American Medical Association, 287 (2), 203.
Pernegar, TV. (2004). Health and happiness in young swiss adults, Qulity of care until. Switzerland. Geneva Hospital, Geneva university.
Seligman, M.E.P., Ernst, R.M., Gillham, J., Reivich, K. & Linkins, M. (2009). Positive education: positive psychology and classroom interventions. Oxford Review of Education, 35(3), 293–311.
)